Friday, May 15, 2009
ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ബദ്ധപ്പെടലുകള്
ഉരച്ചുകളഞ്ഞ
ജീവിതത്തിന്റെ
മുന
അക്ഷരപ്പേരില്
ഉരച്ചുണ്ടാക്കിയ
ജീവിതത്തിന്റെ
ഊഷരതയ്ക്കുമേല്
മുനയില്ലാതായപ്പോള്
കുത്തിവരച്ചത്..
മഷിത്തണ്ടറ്റങ്ങളില്
കരയുന്നവര്,
അടയാളങ്ങളുടെ
മറവിയടുക്കിന്
തെളിച്ചവരകള്-
കൊണ്ട്
എനിക്കുമേല്
യാത്രചെയ്യുന്നവര്,
ഞാന് ജീവിച്ചതിന്റെ
ഉറപ്പുകള്
ഇല്ലാതാക്കും വരെ
കരയുന്നവര്..
പുഴകള് നിറഞ്ഞു -
കവിഞ്ഞ്
ഉയരവൃക്ഷങ്ങള്
മൂടിപ്പോകുന്നതിന്റെ
മേല്പരപ്പില്
കിടന്നു നോക്കുന്നു.
ആകാശം
മേലെ അടയിരിക്കുന്നു.
മരിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച്
ഇങ്ങനെയൊരാശയം.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
കവിത നന്നായിട്ടുണ്ട്...*
ആശംസകള്...*
ആകെ കുത്തിവരച്ചല്ലോ മാഷേ :)
"...ഞാന് ജീവിച്ചതിന്റെ
ഉറപ്പുകള്
ഇല്ലാതാക്കും വരെ
കരയുന്നവര്.."
കവിത ഇഷ്ടമായി...
ആശംസകള്...
നന്നായി!
നന്നായി, മാഷേ
നല്ല ചിന്തകള്..
Post a Comment