എലിപ്പത്തായം

തന്റേതല്ലാത്ത
അകവും പുറവും
എന്നോര്‍ത്തു
മരുവുന്ന അഴികളും
വരാനിരിക്കുന്നതിലേയ്ക്ക്
ജാഗരൂകമായ്
തുറന്നുപിടിച്ച വാതിലും
അവളെ;
എലിപ്പെട്ടിയെന്നു വിളിപ്പിച്ചു.

എന്റെ വഴിയിലേയ്ക്ക്
ഒന്നു നോക്കിപ്പോയതും
ഉണക്കമീന്‍ രൂപത്തില്‍
ഉള്ളില്‍ കൊളുത്തിയിട്ടിരുന്ന
കെണിയിലേയ്ക്ക്
മണം പിടിച്ചുചെന്നതും
ഒറ്റക്കടികൊണ്ട്
ഞെട്ടിത്തരിച്ചുപോയ
അവളില്‍ ഞാനും
ചതിക്കപ്പെട്ടതോര്‍ത്ത്
പുറത്തേയ്ക്കുപായാന്‍
അഴിമാന്തി
ഉലാത്തിയും കടിച്ചും
വെപ്രാളം കാട്ടിയെങ്കിലും.....

എന്നെ കൊലക്കളത്തിലേയ്ക്കു
പറഞ്ഞയക്കാന്‍
ആ ഭയങ്കരി
വായ തുറന്നു!

എന്തൊക്കെയായാലും
ഞാനവളില്‍ അകപ്പെട്ടിരുന്നതും
വിശന്നപ്പോള്‍
കെണിയായിരുന്ന ഉണക്കമീന്‍
തിന്നുതീര്‍ത്തതും മറക്കാമോ?!