ഉണക്കി സൂക്ഷിക്കാതിരിക്കാനാവാത്ത വിധം ചില സന്ദേഹങ്ങള്‍

(1)

ഈ മണല്‍ത്തരിയി-

ലൊളിച്ചിരിക്കെ
സ്വര്‍ഗ്ഗമേ
നിന്നെ ഞാനവ്വിധം

മുറിച്ചു രണ്ടാക്കി!

(2)
ഹേ മഞ്ഞുകാലമേ
നിന്റെയീ പടുവസ്ത്രം
കൊടും വേനലിന്‍‌
ചെളിമൂടിയ കയത്തില്‍
പിന്നെയുമെങ്ങനെ
പുളിച്ചുപൊന്തി.

(3)
പിടിതരാതിരിക്കാന്‍

വഴുതുമ്പോള്‍
പോക്കുവെയിലേ
പോകെപ്പോകെ-

ത്തണുവാകെയതാറിക്കാഞ്ഞ-
തിരുട്ടാകെയകം
ചെതുമ്പല്‍ മൂടുന്നു.

(4)
പിഴുതെടുത്തു
നെഞ്ചില്‍
പുണര്‍ന്നിടാന്‍‌
പുല്ലേ
നിനക്കാ
മിടിപ്പില്ല!
കാറ്റിലാടുമ്പോളത്ര
കണ്ടിരിക്കാം
നിന്റെ ഹൃദയം.

(5)
ഘടി‘യാ’കാരമേ
മണിക്കൂര്‍ സൂചിയെ
കാണുമ്പോള്‍‌ മാത്രം
വയസ്സോര്‍മ്മിക്കുന്നവനെപ്പോലെ....
അറിഞ്ഞില്ല;
ഒന്നുമറിഞ്ഞില്ല.